ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΕΜΠΤΗ

Καθορισμός διαδικασίας αλλαγής και περιεχόμενο του Νέου  Συντάγματος.

Το ισχύον Σύνταγμα καθιερώνει μεν την αναθεώρησή του, σύμφωνα  με το άρθρο  110 Σ,  μέσα από τη διαδικασία των αναθεωρητικών Βουλών, που, όμως, δεν έχουν αρμοδιότητα να μεταβάλλουν τη βάση και τη μορφή του πολιτεύματος, της «προεδρευόμενης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας», οπότε οι αναθεωρητικές Βουλές των κομμάτων, ουδέποτε πρόκειται ν’ αλλάξουν τη μορφή του σημερινού πολιτεύματος, που είναι καμωμένο στα μέτρα της  κομματοκρατίας και της οικονομικής ολιγαρχίας του τόπου  και που ουσιαστικά  αφαιρεί την εξουσία από τον κατ’ επίφαση κυρίαρχο  λαό και την ασκούν οι ολιγαρχίες αυτές, αντί του λαού, χωρίς αυτόν και σε βάρος αυτού. Για ν΄ αλλάξει μορφή το σημερινό πολίτευμα χρειάζεται να προέλθει, μέσα από μια ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΥΠΑΚΟΗ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, δηλαδή από τη βάση του λαού και όχι από την κορυφή, όπως ιστορικά είναι διαπιστωμένο. Τρανό παράδειγμα είναι η επανάσταση της 3^ης Σεπτεμβρίου του 1843, με πρωταγωνιστή  αυτής, το στρατηγό της Επανάστασης του 1821 Μακρυγιάννη, που οι επαναστάτες απαίτησαν, από τον τότε  βασιλιά  Όθωνα, Σύνταγμα και υποχρεώθηκε να  εκχωρήσει νέο Σύνταγμα και το πολίτευμα από Απόλυτη Μοναρχία έγινε Συνταγματική. Βέβαια,  σήμερα, οι ένοπλες επαναστάσεις δεν ενδείκνυνται, διότι οι λαοί είναι πολιτικά  πιο ώριμοι και μπορούν, με άλλους τρόπους μη άσκησης βίας, όπως, με «Πολιτική Ανυπακοή», κήρυξη της Χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, με λαϊκές συγκεντρώσεις, λαϊκές συντακτικές Εθνοσυνελεύσεις, διαμαρτυρίες, απεργίες κ.λ.π,  να επιβάλλουν  στους σφετεριστές της εξουσίας του λαού, τη θέλησή του. Μια τέτοια άοπλη, ειρηνική  Πολιτική ανυπακοή - πολιτική εξέγερση του λαού χρειάζεται σήμερα για να καθιερωθεί καινούργιο Σύνταγμα, προκειμένου να βγει  η Χώρα και ο λαός της  από τη σημερινή οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση.

Το πολίτευμα της «προεδρευόμενης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας», που καθιερώθηκε με το Σύνταγμα του 1975, κάτω από τις σημερινές αντικειμενικές συνθήκες και τα φαινόμενα, σήψης, διαφθοράς και συναλλαγής του πολιτικού κόσμου, των κυβερνήσεων και των πολιτικών κομμάτων, ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, όχι αναθεώρηση, μέσα από τη σημερινή ή μια άλλη Βουλή, αλλά  Συντακτική Εθνοσυνέλευση, για να επέλθει  βαθιά τομή στο διεφθαρμένο  πολιτικό σύστημα και ριζική αλλαγή στη βάση και τη μορφή του Πολιτεύματος.  Στα τριάντα οκτώ  (38)  χρόνια της μεταπολίτευσης, 1975- 2013,  η δημοκρατία, από κοινοβουλευτική, μετατράπηκε σε καθαρά  κομματοκρατική και συστημική , που διέφθειρε την κοινωνική, πολιτική, οικονομική και ηθική ζωή του τόπου. Μπροστά στο κενό και στα σημερινά αδιέξοδα, που δημιουργούνται, ο λαός, για να αποκτήσει την κυριαρχία του, τη γαλήνη του, την αξιοπρέπειά του, το κύρος του και την περηφάνια του, χρειάζεται ο ίδιος ν’ αλλάξει τη μορφή του σημερινού πολιτεύματός του. Τα κόμματα της Βουλής, με τις απανωτές αναθεωρήσεις, που πραγματοποίησαν, ήτοι  του 1986, 2001, 2008 και την επικείμενη,  δεν κατόρθωσαν, ούτε θα κατορθώσουν ποτέ, να επιφέρουν τις τομές εκείνες που χρειαζόταν και χρειάζεται  ο τόπος, για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των σύγχρονων και αναπτυγμένων κοινωνιών. Αν συνεχίζει ο τόπος να κυβερνάται με το παρόν κομματοκρατικό και πρωθυπουργοκεντρικό  σύστημα διακυβέρνησης η κατάσταση της Χώρας θα οδηγείται από το κακό στο χειρότερο. Ο Ελληνικός λαός βράζει και είναι πολύ  θυμωμένος και αγανακτισμένος  απ’ όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα και τους πολιτικούς. Το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης είναι σάπιο και διεφθαρμένο, με το οποίο δεν προχωράει ο τόπος μπροστά. Οι πολιτικοί και η οικονομική ολιγαρχία του τόπου, βέβαια, μάχονται για να το περισώσουν, αλλά  δεν σώζεται με τίποτα, παρά με μια ριζική μεταβολή, που θα φέρει τα πάνω κάτω, που θα στείλει τα κόμματα και την οικονομική ολιγαρχία στην αχρηστία και θα καθιερώσει  ως Πολίτευμα  την  Άμεση Περιφερειακή  Δημοκρατία.

Για το λόγο αυτό, αρχικά χρειάζεται να πάρει πρωτοβουλία, είτε το «Πολιτικό και φιλοσοφικό   φόρουμ Άμεση Περιφερειακή Δημοκρατία», που λειτουργεί  για το σκοπό αυτό, είτε ακόμα και  από μια Ομάδα Πρωτοβουλίας Ενεργών Ελλήνων  πολιτών,   το  οποίο (φόρουμ) ή  η οποία (ομάδα) θα αναλάβει  να συγκαλέσει, να οργανώσει και να πραγματοποιήσει άμεσα, Πανελλαδική Λαϊκή Συντακτική  Εθνοσυνέλευση, στην πλατεία Συντάγματος, σε καθορισμένο χρόνο, μέσα από την οποία θα αναδειχθεί, δια βοής και ανάτασης της χειρός του συγκεντρωμένου λαού, προσωρινή Συντακτική Λαϊκή Επιτροπή, η οποία θα λάβει τη ρητή  εντολή   να συντάξει σχέδιο  Συντάγματος, μέσα σε προθεσμία το πολύ τριών  μηνών, με το τέλος  της οποίας να δημοσιευθεί για διαβούλευση και ύστερα από μια λαϊκή  ζύμωση  να προκηρυχθεί Δημοψήφισμα για την τελική του έγκριση. Το περιεχόμενο του νέου καταστατικού Χάρτη  της Ελληνικής Πολιτείας  θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένο πάνω στις αναφερόμενες παρακάτω  βασικές  Αρχές, που με ψήφισμά της θα εγκρίνει  η Πανελλαδική Συντακτική Εθνοσυνέλευση.

 Οι θεμελιώδεις  Αρχές της  «Άμεσης  Περιφερειακής Δημοκρατίας».

Οι παρακάτω Αρχές που διέπουν το  προτεινόμενο νέο πολίτευμα της Άμεσης Περιφερειακής Δημοκρατίας είναι  σύνθεση των αρχών των δύο Δημοκρατικών πολιτευμάτων της αρχαίας Ελλάδας, ήτοι ι) του Πολιτεύματος της Αθηναϊκής (Αττικής) Δημοκρατίας του 5^ου π.Χ και ιι) του Πολιτεύματος της Αιτωλικής Συμπολιτείας, που άκμασε από το  367- 189 π.Χ    στον Αρχαίο Θέρμο της Αιτωλίας. Ιδιαίτερα επισημαίνεται ότι στο Αθηναϊκό πολίτευμα η ανάδειξη στα αξιώματα, κατά το 99,85%, γινόταν με κλήρωση, διότι και  κατά τον Αριστοτέλη, «Το αιρετόν  αντιδημοκρατικόν, το κληρωτόν  δημοκρατικόν», Συγκεκριμένα, οι Αρχές αυτές είναι:

α.  Η  Αρχή της  Ισηγορίας ( Τις βούλεται αγορεύειν)

β . Η  Αρχή της  Ισοπολιτείας (Τις βούλεται  άρχειν)

γ.  Η  Αρχή της  Ισονομίας:  (Όλοι ίσοι απέναντι  στους νόμους  της Ενεργής Δημοκρατίας των Ενεργών  Πολιτών).

δ.  Η Αρχή  της περιφερειακής   διάρθρωσης του Πολιτεύματος, σύμφωνα  και με το νέο διοικητικό Χάρτη της Χώρας.

ε.   Η Αρχή της  κληρωτής ανάδειξης  και ανακλητότητας  των αξιωματούχων σε όλα τα πολιτειακά  λειτουργήματα.

στ. Η Αρχή της τετραετούς  θητείας, των αξιωματούχων,  μη επαναλήψιμης,  αν δεν  κληρωθούν  όλοι οι ενεργοί  πολίτες   κάθε Δήμου.

ζ.   Η Αρχή  της λογοδοσίας των αξιωματούχων.

η.   Η Αρχή  «Ο καθένας ικανοποιείται ανάλογα με τις  βασικές του ανάγκες».